Eigenlijk bleek die wereld ook weer een eiland. Gelukkig zo groot, dat hij er de rest van zijn leven in kan ploeteren, ontdekken en herontdekken.

Zo zal hij telkens die ervaringen vastleggen, op naar nieuwe inzichten, wat voor hem het pure is.
Zo ontstaan er schilderijen van mens, vorm en kleur, samengesmolten in het landschap.
Niet fotografisch, maar waar vooral met gevoel naar kan worden gekeken.

De kunstenaar geeft als het ware de aanschouwer de ruimte aan zijn eigen belevings- en voorstellingsvermogen, alsmaar rusteloos zoekend naar de essentie van de dingen, de oorsprong van het landschap. Het landschap, een samensmelting van vuur, lucht, land en water.

Ruimte om te leven, om te zijn, om lief te hebben.
Elementen van kracht, bezetenheid en rust.
Zijn zoektocht naar de natuur leidt hem steeds weer naar de graad van de menselijke maat.